Zondagmorgen

Het licht begint te wandelen door het huis
en raakt de dingen aan. Wij eten
ons vroege brood gedoopt in zon.
Je hebt het witte kleed gespreid
en grassen in een glas gezet.
Dit is de dag waarop de arbeid rust.
De handpalm is geopend naar het licht.

Ida Gerhardt

Voor deze poëzieviering wordt dit gedicht op muziek gezet en zal het door G-Noot worden gezongen. De gezongen poëzie wisselen we af met gedichten, liederen en bijbelgedeelten waarin het thema ‘Een woning hebben’ aan bod komt. Aan deze actieve viering wordt meegewerkt door G-Noot, muzikanten IJsbrand ter Haar en Dirk Luijmes en andere muzikanten. Een viering die je op adem doet komen en je tegelijk de adem beneemt.

Het licht begint te wandelen door het huis’
Dit is de beginregel van een gedicht uit het ‘Liedboek’. Ida Gerhardt beschrijft in haar gedicht ‘Zondagmorgen’ op een lichtvoetige maar ontroerende manier de start van een zondagmorgen. In dit gedicht verwijst ze op een ingetogen wijze naar ‘de maaltijd van de Levende’ als ze dicht: ‘Wij eten ons vroege brood gedoopt in zon’. Het witte avondmaal kleed is over de tafel gespreid. Het licht van de vroege zondagmorgen zou naar de paasmorgen kunnen wijzen. De op een na laatste regel herneemt de titel en suggereert tegelijk dat er op de andere dagen van de week hard gewerkt wordt. De slotregel verwoordt de ontvankelijkheid voor het licht van de Eeuwige. Je zou wensen dat in iedere woning het licht van liefde wandelt.

Ds.Jeroen Jeroense