Met advent begint het feestseizoen van de kerk, het kerkelijk jaar.
Vier weken voor Kerst is de eerste adventszondag. Er zijn er vier in totaal.
Advent betekent 'komst'. In die vier weken bezinnen we ons op de komst van het licht in de wereld. Dat licht is er al, want Jezus is al lang onder ons geweest.

Jezus is geboren. Dat vieren we als het Kerstmis is. In de mens Jezus is God de mensen nabijgekomen.
Jezus heeft verhalen verteld om ons te leren hoe we goed leven. Jezus brengt ons ook dichter bij God; Hij is als een intermediair.
Het blijft een wonder dat de heilige hoge God als een mens tussen de mensen heeft geleefd. Niet te bevatten, wel te geloven.

Veertig dagen lang opnieuw bezinning. Bezinning op vragen als: "Wat betekent het leven van Jezus voor mij?", "wat betekent zijn dood voor mij?", "wat is belangrijk in mijn leven?", 'waar leef ik voor?". Een tijd om fouten onder ogen te zien en om goed te maken.

Jezus is gestorven én Hij leeft! Dat is kort en goed het feest van Pasen.
Dat betekent dat er toekomst is, waar wij geen toekomst zien. Een nieuw begin als wij alleen denken aan het einde. Op allerlei manieren is dit een thema dat terugkomt in ons leven.
Het is een uitdaging om dezelfde weg te gaan.

Jezus leeft, maar is niet lijfelijk bij ons. De Bijbel vertelt dat Jezus nadat Hij is opgestaan naar de hemel is gegaan. Jezus is waar Hij vandaan komt. Hij is een geschenk uit de hemel.
Jezus is dan wel niet meer lijfelijk bij ons, maar Hij inspireert ons wel. Door zijn afwezigheid weten we zeker dat we zelf verantwoordelijk zijn. We weten wat goed is en wat kwaad is.

De Geest die Jezus bezielt, bezielt alle mensen die ervoor open staan. Dat is wel een feest waard. Pinksteren is een feest van enthousiasme. We kunnen God dichtbij ons weten. Zo dichtbij als de lucht die ons omringt en die we in- en uitademen.